تعیین و اولویت بندی رویکرد های صندوق های غیر دولتی شهرستانی حمایت از توسعه در بخش کشاورزی (مطالعه موردی: استان تهران)

تجربه تشکیل صندوق های غیردولتی به عنوان یک نهاد مالی و اعتباری در تأمین منابع مالی بخش کشاورزی به عنوان یکی از مهم ترین راهکارهای توسعه سرمایه گذاری در بخش کشاورزی مطرح بوده است. در چند سال اخیر تعدادی از این صندوق¬ها توسط شرکت مادر تخصصی صندوق حمایت از توسعه بخش کشاورزی در سطح ملّی و استانی و شهرستانی تشکیل شدند که به لحاظ ویژگی خاص آن ها ازجمله غیردولتی بودن، تجمیع سرمایه های تشکل های عضو، اعطای تسهیلات ارزان قیمت و آسان به سهامداران توانستند در مدت زمان کوتاه شکل گیری خود، خدمات قابل قبولی را ارائه نمایند. حال لازم است اهداف و رویکردهای آن ها مورد بازنگری و بهبود قرار گیرد. لذا، این تحقیق قصد دارد با استفاده از نظرات مدیران و کارشناسان اهداف و رویکردهای این صندوق ها را تعیین و اولویت بندی کند. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش جمع آوری اطلاعات، از نوع پیمایشی و از لحاظ آماری جزء پژوهش های توصیفی می باشد. جامعه آماری این تحقیق کلیه مدیران صندوق های شهرستانی استان تهران و کارشناسان صندوق مادر تخصصی است. گردآوری اطلاعات از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه در سال 1392 صورت گرفته است. در این تحقیق روش دلفی مورد استفاده قرار می گیرد. بر اساس این نظرخواهی تخصصی، اهدافی چون افزایش درآمد کشاورزان، توسعه سرمایه گذاری خصوصی در بخش کشاورزی، بهبود بازاریابی و بازار رسانی محصولات، ایجاد و توسعه اشتغال در بخش کشاورزی، توسعه زیرساخت¬ها در اولویت قرارگرفته اند. در رویکرد ها کمک به تولیدکنندگان و سرمایه گذاران جهت ایجاد و توسعه صنایع و خدمات مرتبط با بخش کشاورزی در اولویت اول وکمک به تولیدکنندگان به منظور عرضه مستقیم محصول به بازارهای داخلی و خارجی؛ حمایت از سرمایه گذاری در زمینه حفظ و توسعه صنایع تکمیلی و بسته بندی محصولات کشاورزی؛ حمایت از سرمایه گذاری در زمینه حفظ و توسعه صنایع فرآوری و تبدیلی محصولات کشاورزی؛ کمک به بهبود کیفیت تولیدات بخش کشاورزی؛ اعطای وام، اعتبار و تسهیلات به تولیدکنندگان در جهت توسعه سرمایه گذاری و افزایش بهره وری در فعالیت های بخش کشاورزی با شرایط متناسب با مقتضیات بخش؛ کمک به افزایش ظرفیت های تولیدی و بهبود کارایی و بهره وری در بخش کشاورزی؛ حمایت از سرمایه گذاری در زمینه تغییر واحدهای تولیدی سنتی بخش به واحدهای نیمه صنعتی و صنعتی کارا؛ کمک به افزایش کمی و کیفی سرمایه گذاری در فعالیت های بخش کشاورزی در اولویت های بعدی قرار گرفتند